ช้าหมอง หมายถึง น. ชื่อต้นไม้ใช้ทํายาได้. (พจน. ๒๔๙๓).
น. ชื่อร้านหรือเรือขายของแห้งต่าง ๆ ที่เป็นอาหารเป็นต้น เรียกว่า ร้านชํา หรือ เรือชํา.
ก. เอากิ่งไม้ที่ตัดหรือตอนมาปักไว้ที่ที่ดินแฉะ ๆ หรือแช่นํ้าไว้ชั่วคราว เพื่อให้รากงอก.
ว. มากพอแก่ความต้องการจนสมอยาก เช่น เที่ยวเสียชํ่า กินเสียชํ่า.
ว. มากพอสมกับที่ใจอยาก.
(ปาก) ว. มากพอสมกับที่ใจอยาก.
ว. น่วมระบมเพราะถูกกระทบกระแทกอย่างแรงหรือบ่อย ๆ เช่น, มะม่วงชํ้า, เป็นรอยจํ้า ๆ อย่างรอยฟกชํ้าดําเขียว.
ก. เจ็บใจ, ระทมใจ.